به گزارش سرویس جهاد و مقاومت مشرق، اصطلاح «آرای یهودیان» (The Jewish Vote) مبتنی بر این فرضیه است که آرایی وجود دارد که یهودیان در انتخابات آمریکا (یا دیگر کشورهای غربی) چه در انتخابات ریاست جمهوری و چه در سطوح ایالات برای انتخاب فرماندار آن و چه در سطح شهرهای خود برای انتخاب شهردار یا دیگر رهبران، به صندوق می‌اندازند.
این اصطلاح همچنین بر پایه این فرضه است که رأی‌دهندگان یهودی در انتخابات مختلف آمریکا تقریباً همه از یک شیوه پیروی می‌کنند و همواره در کنار اسرائیل هستند و از موضع رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند و از این طریق ابزار فشاری در دست لابی صهیونیستی هستند.
همچنین این اصطلاح مبتنی بر این فرض است که هر اندازه تعداد رأی‌دهندگان یهودی بیشتر شود «آرای یهودی» از قدرت بیشتری برخوردار خواهد بود.

*توجیه کاندیداهای آمریکایی برای توجه به صهیونیستها

آنچه که این اصطلاح یا مفهوم را رواج بیشتر می‌دهد این است که سیاستمداران غربی خود برای تفسیر رفتار سازش‌کارانه خویش با اسرائیل و سیاست‌های صهیونیستی از همین اصطلاح بهره می‌برند؛ زیرا مدعی‌اند که رفتارشان پاسخی به فشارهای آرای یهود و منافع صهیونیسم است نه بیانگر موضعی استراتژیک و اصولی که منابع آمریکا یا غرب یا حداقل دیدگاهشان بر آنان تحمیل می‌کند. تبلیغات صهیونیستی نیز در ترویج این مقوله نقشی اساسی دارد و از این راه علیه مخالفان خود فعالیت می‌کند؛ چنانکه گویا این مقوله حقیقتی مسلم است.

*چند سئوال مهم درباره نفوذ یهودیان در آمریکا

«آرای یهود» اسطوره‌ای است که ریشه در واقعیت دارد بدون تردید یهودیان هرکجا که باشند برتصمیم‌های سیاسی تأثیر خواهند گذاشت اما سئوال این است که این تأثیر به چه میزان است؟ آیا قدرت این تأثیر به میزان قابل توجه می‌رسد یا آنقدر اندک است که می‌توان کاملاً آن را نادیده گرفت؟ اگر این تأثیر قوی و پا بر جاست علل آن چیست؟ آیا «آرای یهود» به دلیل یکسانی منافع دولت‌های غربی با دولت اسرائیل دارای تأثیر بسیار است؟ آیا قدرت این «آرای یهود» به قدرت اقتصادی یهودیان باز می‌گردد یا به دیگر علل؟ نظر به اختلاف وضعیت گروه‌های یهودی در کشورهای مختلف، در این مدخل به مهم‌ترین گروه یهودی، یعنی یهودیان ایالات متحده خواهیم پرداخت.

* یهودیان تنها 4/2 درصد از مجموعه رأی دهندگان آمریکا را تشکیل می‌دهند

دموکراسی آمریکا به عنوان دموکراسی گروه‌های فشار شناخته می‌شود. به عبارت دیگر، این دموکراسی تنها یک دموکراسی حزبی به روش اروپایی آن نیست. در دموکراسی حزبی، هر حزب برنامه‌های سیاسی خود را مطرح می‌کند و افراد دارای حق رأی به آن می‌پیوندند و در این چارچوب حزبی، خواسته‌های خود را ابراز می‌دارند. اما در دموکراسی گروه‌های فشار، افراد دارای حق رأی از طریق احزاب و گروه‌های فشار وابسته به انها، خواسته‌ها و آرای خود را بیان می‌کنند.
این گروه‌های فشار می‌توانند گروه‌هایی نژادی باشند و افرادی را که متعلق به یک نژاد واحد هستند در بر گیرند مانند: آمریکایی‌های اسپانیایی تبار، آمریکایی‌های ایتالیایی تبار و... همچنین این گروه‌ها ممکن است از جمله گروه‌های حفظ منافع مانند گروه معلولان، سالخوردگان، محرومان جنگی، کارگران صنایع نظامی باشند.
این گروه‌ها می‌کوشند که از طریق فشار بر قدرت حاکم منافع اعضای خود را حفظ کنند و وجهه آنها را در جامعه بهبود بخشند. این کار را با تظاهرات و دیگر شیوه‌ها انجام می‌دهند که البته ازجمله مهم‌ترین گونه‌های اعمال فشارع انتخابات و رشوه به اعضای کنگره است.
به رغم آن که یهودیان تنها 4و2 درصد از مجموعه افراد دارای حق رأی آمریکا را تشکیل می‌دهند و این موجب می‌شود که آنان در مقایسه با تشکل‌های دیگر همچون رأی‌دهندگان اسپانیایی‌تبار، ایرلندی‌تبار و یا سیاه‌پوستان، اقلیتی بسیار کوچک باشند اما عواملی وجود دارد که موجب قدرت و تأثیر بیش از اندازه آنان در انتخابات می‌گردد.

* عواملی که موجب قدرت و تأثیر بیش از اندازه اقلیت یهودی در انتخابات آمریکا می‌گردد

1- یهودیان در آمریکا اقلیتی هستند که دارای بیشترین تعداد افراد شهرنشین هستند. تعداد زیادی از یهودیان در شهرهایی مانند نیویورک، شیکاگو و میامی (فلوریدا) تمرکز یافته‌اند که این موجب ثقل غیرعادی آنان می‌شود. برای مثال 19 درصد کل ساکنان منهتن و بروکلین که از مهم‌ترین بخش‌های شهر نیویورک هستند و 16 درصد از کل ساکنان نیویورک و 3 درصد از کل ساکنان سفید پوست این شهر یهودی‌اند و در نتیجه هر کاندیدایی که به آرای سفیدپوستان توجه دارد (در مقابل آرای سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌تباران) باید آرای یهودیان را نیز مورد اهتمام قرار دهد.
2- یهودیان در ایالاتی تمرکز یافته‌اند که نقش اساسی در انتخابات ریاست جمهوری دارند و این موجب اهمیت آنان به عنوان یک گروه فشار در حال رشد می‌شود. آنان در ایالت نیویورک 6و10 درصد، در نیوجرسی 9و5 درصد، در واشنگتن 8و4 درصد و در فلوریدا 7و4 درصد از تمام افراد دارای حق رأی را تشکیل می‌دهند. همچنین تعداد زیادی یهودی در ایالت پنسیلوانیا و ایلینویز حضور دارند.
3- یهودیان از بالاترین سطح آموزش در ایالات متحده برخوردارند و این در رفتار انتخاباتی آنان تأثیر دارد. نسبت افراد واجد شرایط یهودی که در انتخابات شرکت می‌کنند بالاتر از میانگین شرکت‌کنندگان واجد شرایط کل آمریکاست. این نسبت در میان یهودیان به 92 درصد (بالاترین نسبت شرکت در انتخابات در میان تمام اقلیت‌های آمریکا) می‌رسد و این در حالی است که به طور کلی 54 درصد آمریکایی‌ها واجد شرایط در انتخابات شرکت می‌کنند.
بنابراین، این مطلب به مفهوم بالا بودن قدرت انتخابی یهودیان است. برای مثال گفتیم که 6و10 درصد سفیدپوستان که در ایالت نیویورک دارای حق رأی هستند یهودی‌اند. اما نظر به علاقه رأی‌دهندگان یهودی به مشارکت در انتخابات، می‌بینیم که میزان آرای مربوط به آنان در انتخابات به 16 تا 20 درصد می‌رسد و البته کاندیداها نیز به همین دلیل به آرای یهودیان اهمیت فوق‌العاده‌ای می‌دهند.
4- نسبت مشارکت یهودیان در انتخابات کنگره‌های ایالتی که در آن کاندیداهای ریاست جمهوری نیز برگزیده می‌شوند در مقایسه با کل آمریکایی‌ها بیشتر است. در انتخابات حزب دمکرات در نیویورک (انتخابات عمومی سال 1984) میزان یهودیان رأی‌دهند در این انتخابات به 30 درصد کل رأی‌دهندگان می‌رسید و 41 درصد آرایی که ماندیل کسب کرد متعلق به یهودیان بود. در انتخابات شهردار نیویورک نیز 50 درصد آرا متعلق به یهودیان بود.
5- افزون بر تمام این مسائل یهودیان آمریکا در عرصه سیاست و در بیشتر جنبش‌های سیاسی به ویژه در جریان‌های لیبرال و چپ‌گرا حضور دارند و به میزانی بیش از نسبت عددی خود بر آنها تأثیرگذار هستند.
6- در میان یهودیان آمریکا تعداد زیادی اندیشمند، روشنفکر هنرمند و سیاستمدار وجود دارد که این به ثقل و اهمیت آرای یهودیان می‌افزاید.
7- یهودیان آمریکا از ثروتمندترین اقلیت‌های جهان هستند و با توجه به فعالیت سیاسی آنان به میزان بسیار زیادی به مبارزات انتخابات کمک می‌کنند که کاندیداها کاملاً از آن مطلع هستند.
شاید یهودیان آمریکا به عنوان یک گروه فشار، در این خصوص منحصر به فرد باشند؛ زیرا گاه شمار افراد گروه‌های فشار دیگر بیشتر از تعداد یهودیان آمریکاست اما فاقد امکانات مالی این گروه هستند.